Dag 6, 7 en 8 Cha-am
Door: Ryanne
Blijf op de hoogte en volg Ryanne
14 Juli 2007 | Thailand, Cha-am
6e, 7e en 8e dag Cha-am. 14-06-’07 11:45
Sawadee kaa!
Ik ben even een tijdje niet op internet geweest, omdat we er even geen momenten voor hebben gehad. Donderdag, hebben we kennisgemaakt met de directeuren van de basisscholen.
Dat was weer een hele officiële bedoeling. In een “meeting room” van mister Suthipong (onderdirecteur van het project) hebben we gediscussieerd over diverse afspraken. Ze wilden zelfs ons loon geven en hadden een hele discussie in het Thais of ze ons nu 4000 of 5000 Baht wilde geven (80 of 100 euro) per maand. Maar dat hoeft helemaal niet voor ons! Waarschijnlijk kunnen de scholen dat geld niet eens missen, dus wij hebben meteen aangegeven dat wij het absoluut niet voor het geld doen…
Ik kom op de basisschool die eerst van mister Sayan was, hij heeft nu een secundairy school (middelbare school). Daar ga ik ook lesgeven. Dus waarschijnlijk wordt het voor mij 2 dagen basisschool, 2 dagen middelbare school (1e, 2e en 3e klas)! Op zich een hele uitdaging en heel afwisselend als je bedenkt dat we op de woensdag ook nog eens de Universiteit hebben!
Maar dit is nog niet helemaal zeker, bij Thaise mensen kunnen afspraken zo weer anders worden. Maar het was wel weer een geweldige ervaring. Er wordt van alles voor ons geregeld. We krijgen toch warm water in het huis en zelfs internet! Ze doen heel veel voor ons, echt prachtig om te zien.
’s Avonds hebben we met z’n allen gepokerd in het hotel! Dat was echt lachen. We hadden helaas geen fiches, dus we moesten even de winst en (met name het) verlies opschrijven. Maar ik snap het nu wel en het lukt ook al aardig! Ik was 3e geworden van de 7. Dusss…. Niet verkeerd toch? We hebben John ook een cadeautje gegeven voor alle moeite die hij heeft gedaan voor ons de 1e week. Een heel mooi driedelig schilderij (zie foto). Hij vond het erg leuk.
Vrijdagmorgen hebben we (met pijn en moeite) uitgechecked in ons hotel. Geen luxe meer, maar terug naar het primitieve in ons huisje…
Toen we aankwamen zijn Paul en John de matrassen gaan ophalen en hebben de dames de toco gepoetst. Na een verschrikkelijke ontmoeting met een megaspin, verschillende salamanders (of heten die anders?) en de ranzige douche hebben we onze moed bij elkaar geschraapt en een sopje gaan maken. De waterleiding was even niet aangesloten, dus toen Paulien en Marijke schoonmaakspullen zijn gaan halen, hebben Rian, Gemma en ik water gehaald bij de buren. Nou, daar was de ‘badkamer’ nog 20 keer erger als bij ons! Ik had ook echt even een moment: wat hebben wij het toch goed in Nederland. Daar zijn zoveel dingen zo vanzelfsprekend. Hier niet. Wat wij nu hebben in ons huisje, nadat het is schoongemaakt en opgeknapt, is voor de gemiddelde Thai extreme luxe.
Paul en John kwamen terug met de matrassen toen wij klaar waren met poetsen. We hebben ons kapot gezweet en hadden wel zin in een duik. Dus we zijn nog even naar het hotel gegaan, waar we nog voor de laatste keer even mochten zwemmen. Daarna hebben we bij een Ier gegeten. Hele leuke tent. Om de avond leuk af te sluiten hebben we bij een muziekcafé karaoke gezongen. Nou ja, John niet, want die kan serieus mooi zingen. Het ene mooie nummer volgde naar de andere. Erg gezellig!
De eerste nacht in ons huisje viel heel erg mee. Met de airco op de kamer is het lekker slapen. De matrassen zijn toch echt fijn. Paul heeft heel netjes de badkamer mooi schoongemaakt en een douchegordijn erin gehangen… het ziet er veel beter uit nu! We hebben voor de 1e keer ontbeten vanmorgen (lekker met broodjes, pindakaas en hagelslag) en straks komt mister Suthipong nog even en dan gaan we naar het strand.
Maandag beginnen we met lesgeven… Ik heb er zeker zin in, want dan komt er een ritme in de dagen en dan zullen de weken wel voorbij vliegen. Wij zijn nu ook al één week hier en dat is eigenlijk toch ook heel snel gegaan.
Ik vind het echt zó leuk om al jullie berichtjes te lezen. Echt super leuk, dus blijf dit echt doen! Want ik ben ook heel benieuwd hoe het met jullie in Nederland gaat… ik denk echt veel aan jullie allemaal!
Tot de volgende keer en heel veel knuffels en groetjes uit het warme Cha-am!!
Liefs, Ryanne.
Sawadee kaa!
Ik ben even een tijdje niet op internet geweest, omdat we er even geen momenten voor hebben gehad. Donderdag, hebben we kennisgemaakt met de directeuren van de basisscholen.
Dat was weer een hele officiële bedoeling. In een “meeting room” van mister Suthipong (onderdirecteur van het project) hebben we gediscussieerd over diverse afspraken. Ze wilden zelfs ons loon geven en hadden een hele discussie in het Thais of ze ons nu 4000 of 5000 Baht wilde geven (80 of 100 euro) per maand. Maar dat hoeft helemaal niet voor ons! Waarschijnlijk kunnen de scholen dat geld niet eens missen, dus wij hebben meteen aangegeven dat wij het absoluut niet voor het geld doen…
Ik kom op de basisschool die eerst van mister Sayan was, hij heeft nu een secundairy school (middelbare school). Daar ga ik ook lesgeven. Dus waarschijnlijk wordt het voor mij 2 dagen basisschool, 2 dagen middelbare school (1e, 2e en 3e klas)! Op zich een hele uitdaging en heel afwisselend als je bedenkt dat we op de woensdag ook nog eens de Universiteit hebben!
Maar dit is nog niet helemaal zeker, bij Thaise mensen kunnen afspraken zo weer anders worden. Maar het was wel weer een geweldige ervaring. Er wordt van alles voor ons geregeld. We krijgen toch warm water in het huis en zelfs internet! Ze doen heel veel voor ons, echt prachtig om te zien.
’s Avonds hebben we met z’n allen gepokerd in het hotel! Dat was echt lachen. We hadden helaas geen fiches, dus we moesten even de winst en (met name het) verlies opschrijven. Maar ik snap het nu wel en het lukt ook al aardig! Ik was 3e geworden van de 7. Dusss…. Niet verkeerd toch? We hebben John ook een cadeautje gegeven voor alle moeite die hij heeft gedaan voor ons de 1e week. Een heel mooi driedelig schilderij (zie foto). Hij vond het erg leuk.
Vrijdagmorgen hebben we (met pijn en moeite) uitgechecked in ons hotel. Geen luxe meer, maar terug naar het primitieve in ons huisje…
Toen we aankwamen zijn Paul en John de matrassen gaan ophalen en hebben de dames de toco gepoetst. Na een verschrikkelijke ontmoeting met een megaspin, verschillende salamanders (of heten die anders?) en de ranzige douche hebben we onze moed bij elkaar geschraapt en een sopje gaan maken. De waterleiding was even niet aangesloten, dus toen Paulien en Marijke schoonmaakspullen zijn gaan halen, hebben Rian, Gemma en ik water gehaald bij de buren. Nou, daar was de ‘badkamer’ nog 20 keer erger als bij ons! Ik had ook echt even een moment: wat hebben wij het toch goed in Nederland. Daar zijn zoveel dingen zo vanzelfsprekend. Hier niet. Wat wij nu hebben in ons huisje, nadat het is schoongemaakt en opgeknapt, is voor de gemiddelde Thai extreme luxe.
Paul en John kwamen terug met de matrassen toen wij klaar waren met poetsen. We hebben ons kapot gezweet en hadden wel zin in een duik. Dus we zijn nog even naar het hotel gegaan, waar we nog voor de laatste keer even mochten zwemmen. Daarna hebben we bij een Ier gegeten. Hele leuke tent. Om de avond leuk af te sluiten hebben we bij een muziekcafé karaoke gezongen. Nou ja, John niet, want die kan serieus mooi zingen. Het ene mooie nummer volgde naar de andere. Erg gezellig!
De eerste nacht in ons huisje viel heel erg mee. Met de airco op de kamer is het lekker slapen. De matrassen zijn toch echt fijn. Paul heeft heel netjes de badkamer mooi schoongemaakt en een douchegordijn erin gehangen… het ziet er veel beter uit nu! We hebben voor de 1e keer ontbeten vanmorgen (lekker met broodjes, pindakaas en hagelslag) en straks komt mister Suthipong nog even en dan gaan we naar het strand.
Maandag beginnen we met lesgeven… Ik heb er zeker zin in, want dan komt er een ritme in de dagen en dan zullen de weken wel voorbij vliegen. Wij zijn nu ook al één week hier en dat is eigenlijk toch ook heel snel gegaan.
Ik vind het echt zó leuk om al jullie berichtjes te lezen. Echt super leuk, dus blijf dit echt doen! Want ik ben ook heel benieuwd hoe het met jullie in Nederland gaat… ik denk echt veel aan jullie allemaal!
Tot de volgende keer en heel veel knuffels en groetjes uit het warme Cha-am!!
Liefs, Ryanne.
-
14 Juli 2007 - 10:34
Gerard Vd Munnikhof:
De warming-up is voorbij, nu dus echt les geven, veel succes en tot weer, Gerard -
14 Juli 2007 - 10:36
Luuk:
Hehe eindelijk weer wat nieuws van m'n mupke hahah. Nu kunnen jullie je dus lekker gaan settelen in het huisje. Spreek je snel weer.
Dikke Kus Luuk -
14 Juli 2007 - 13:12
Hegger:
Heej Ryan,
Leuk elke keer de verhalen te lezen daarachter. Veel suc6 in je eerst leesgeefweek.
Gr Eric -
14 Juli 2007 - 14:22
Lianne:
Ha Meid,
Wat hebben jullie het huisje goed schoongemaakt, leuk om jou met een bezem in de hand te zien..hihi ;)!
Heel erg veel succes maandag!
Kus Lian -
14 Juli 2007 - 15:14
(Frank &) Nicole:
Hey mup,
Waaw, wat een schoon huisje...kan ik je later ook inhuren ;-)
Ik wens je heeeeel veel succes maandag met je eerste "les-geef-dag"
Dieke knuffel en kus!!
Nicole!
ps. hier is ook alles goed, ben hard aant werk zodat ik genoeg centjes heb als we 7 augustus naar Tunesie gaan!! Nu is het hier eindelijk ook fijn weer...Heb ik ook besteld trouwens ;-)
Dieke kus
Nico -
14 Juli 2007 - 16:03
Roos En Herm:
Helloh misses Ryanne,
Beetje laat, maar ja! Veel geslapen!! Blijkbaar nodig.
Ik ben jaloers op je als ik lees wat jullie allemaal doen.
Past helemaal bij jou; vraag je niet te veel af; gewoon genieten...aanpakken....doen.....cultuur snuiven...toch?
Wij vertrekken komende woensdag hoogstwaarschijnlijk naar Zuid-Frankrijk.
We willen perse zon en...natuurlijk frans praten.
Jij gaat binnenkort beginnen met de kids....ze kunnen veel van jou leren.....niet alleen cognitief....maar nog veel belangrijker....je gevoel!!!
Dat kun je als een van de beste...toch?
Kijk wel of ik voor woensdag nog reageer en anders...after la France!
Veel Liefs en enjoy it,
Roos en Herm -
14 Juli 2007 - 21:05
Loes:
Hey meid!
De badkamer ziet er nu idd een stuk beter uit met dat douchegordijn haha...
Wel spannend dat je zoveel variatie krijgt met lesgeven, maar daarbij zeker wel een hele ervaring! Super! Heel veel succes ermee, je kunt het!
Dikke kus, Loes -
15 Juli 2007 - 09:35
John:
Week 1 in Thailand,
Na een hectische periode in Nederland. Druk met het voorbereiden van de lessen voor Thailand, druk met het voorbereiden van de reis en druk met afscheid nemen.
Was 6 juli dan toch eindelijk d-day voor ons allemaal. Het bleek een reis van de ene na de andere primeur te worden. Dat mag misschien wat cryptisch klinken maar het zal later allemaal wel duidelijk worden.
De samenstelling van de groep alleen is al opmerkelijk. Twee afgestudeerden en 4 pabo 4 studenten. Dat was nog niet gebeurd maar er is ook voor de eerste keer een man mee. Blijkt toch wel dat de vrouwen de avontuurlijkste zijn maar gelukkig hebben we nu een avontuurlijke en zeer sportieve man mee.
Paul is de man in huis maar de discussie over “de broek” is nog niet afgelopen geloof ik. Hij heeft ons allen wel pokeren geleerd maar heeft daarbij wel zijn eigen Waterloo gevonden. Triest maar geen probleem hij is even “pissed off” maar daarna weer snel de oude Paul.
Tijdens een opmerkelijk afscheid, met wel heel veel mensen die op het vliegveld van Dusseldorf afscheid kwamen nemen, heb ik ze uit de klauwen van de familie kunnen rukken. Niemand wilde ze laten gaan, niemand wilde weg en toch weer wel. Verwar-rend toch allemaal zo’n internationale stage. Zoals Confusius al opmerkte begint zelfs de zwaarste reis met de eerste stap, zo ook deze natuurlijk.
De eerste dag is altijd een zware. De stad Bangkok maakt een onuitwisbare indruk op iedereen die er voor de eerste keer komt. De temperatuur, de geuren en natuurlijk het verkeer. Aangekomen in de vroege ochtend is het verlangen naar het bed erg groot. Na bijna 11 uur vliegen is iedereen wel aan een klein dutje toe. In het Tongtara hotel is het prima toeven. Simpel maar schoon. De dagen gaan in een sneltrein tempo voorbij. Omdat we op 11e juli al les moeten geven op de Rajabhat University Phetchabury hebben we helaas niet teveel tijd voor Bangkok. Maar we zetten de schouders eronder en dan blijkt alweer dat dit een bijzondere groep is. Evenals de groep van Tanya, Sanne, Eefje, Marion en Elina gaan ze er gewoon voor. Niet zeuren gewoon doen. Samen werken en geen moment is er iets te merken van het feit dat deze groep uit twee verschillende jaargroepen bestaat. Geen groepsvorming maar gewoon iedereen met iedereen. Eigenlijk teveel op om te noemen daarom zal ik beperken tot de hoogtepunten.
Samen winkelen in MBK, waar de vrijwilligers allemaal Thaise mobiele nummers hebben gekocht, een 8 verdiepingen hoog en bijna 200 meter lang warenhuis waar we de eerste voetmassage hebben gehad, was zeker een hoogtepunt. Daarna het eerste Thaise eten en daarmee blijken ze allemaal goed om te kunnen gaan. Ook degenen die vooraf al hadden aangegeven dat ze niet zover van huis eten normaal gesproken.
Inkopen doen op Pat Pong is leuk en daarna in een echte TukTuk een wedstrijdje naar het hotel. Een waardig einde van deze eerste dag. Op zondag gaan we naar Banglampu, de backpackers buurt, en nemen daar de eerste Thaise massage.
Een opmerkelijk gevoel dat iemand zo intensief twee uur met je lichaam bezig is. Voor iedereen is het een ultieme manier van relaxen alhoewel, tijdens het bekijken van de foto’s, de associatie met het rust verblijf van de walrussenkolonie, tenminste voor een lid van de groep, heel logisch lijkt. Met dank voor begrip worden enkele foto’s gecensureerd. Daarna gaan we naar de culturele show Siam Niramit.
Een spektakel stuk op de grootste bühne van de wereld en met erg veel decor wisselingen en kostuumveranderingen.
We gaan slapen en de volgende daag is het tijd om naar de ambassade te gaan.
Een kort gesprek met Mirko d Ponti is inspirerend en informatief. Ook het gebruik van de, waarschijnlijk, koninklijke wc is een hoogtepunt.
Daarna gaan we naar de Wat Phrakeo. De Royal Temple. Daar staat de belangrijkste Boeddha van Thailand, de “Emerald Buddha” die de Thai tijdens een van de vele oorlogen met Birma hebben weten te veroveren. Daarna een boottochtje door de klongs, het kanalenstelsel van Bangkok, dat immers in een grote delta ligt. Veel overwinningen op persoonlijk angsten, zoals slangen om de nek, spinnen vangen en een ware visoorlog bij een van tempels aanschouwen.
Dat is alweer de laatste dag in Bangkok. De dag erna vertrekken we naar Cha-am.
Daar zullen zich weer enkele primeurs aan elkaar rijgen.
De eerste keer dat een groep les gaat geven aan de universiteit, een overweldigende indruk op RUP tijdens de ontvangst en de ondertekening van het MOU, de eerste keer dat we samen zingen in een muziekcafé, de eerste keer dat er twee vrijwilligers gaan werken op 1 school en daarbij een speciale klas in gaan richten voor leerlingen die god zijn in Engels. De eerste groep die structureel les gaat geven aan het voortgezet onderwijs. Ik ben er waarschijnlijk een paar vergeten maar dat mag de pret niet drukken. Ogenschijnlijk kleine puntjes maar voor mij en iedereen denk ik wel belangrijk. De sfeer is geweldig en we hebben geweldig veel lol met elkaar. Vergelijkbaar met de groep van het vorige jaar maar voor mij is het toch elke weer spannend hoe de groep met elkaar omgaat. Zeker de eerste keer dat er zoveel mensen, familie en vrienden, naar Thailand komen om de vrijwilligers te bezoeken.
Na een paar dagen genieten en hard werken heeft deze groep een thuis weten te maken van het Fontys huis. Veel eigen investering, zelf een matras gekocht en een deel van het loon laten schieten voor een waterpomp en een tweede airco en hard werken is het gelukt om er iets moois van te maken. De foto’s van het huis zullen dat zeker voor iedereen duidelijk maken.
Na een bezoekje aan Hua Hin en Phetchaburi, de provincie hoofdstad, nemen we afscheid tijdens het “laatste avondmaal” zoals Paul het toepasselijk noemde, maar ik hoop niet echt. Ik krijg een prachtige foto in drie delen van twee kinderen die onder een heel groot Boeddha beeld zitten. Die krijgt een ere plaats in mijn appartement.
Hopelijk gaat de Nederlandse ambassadeur ons bezoeken. Een nieuw hoogtepunt voor mij en voor ons. Het project begint groot te worden. Het begint serieuze vormen aan te nemen. Ook de inspanning van de Fontys moeten we niet vergeten. Zij hebben het mogelijk gemaakt dat het huis is opgeknapt en dat de basisvoorwaarden om te kunnen gaan aanwezig zijn. Hopelijk gaat het zo door en kunnen we over een paar jaar terugkijken op een periode van intensieve en echte onderwijskundige samenwerking. Waar onze studenten indrukken opdoen en internationale vriendschappen sluiten die ze hun leven niet meer vergeten, Waarbij de Thaise scholen hebben kunnen profiteren van de inspanningen van de studenten/vrijwilligers. We hebben afgesproken in oktober de eerste reünie te organiseren met de groepen die tot nu geweest zijn en na te praten over de ervaringen.
Nou jongens, figuurlijk natuurlijk, allemaal heel veel succes. Maandag gaat het echt beginnen Ik heb enorm gelachen met jullie en ik hoop, weet eigenlijk zeker, dat jullie het helmaal gaan maken. Wij zien elkaar elke week weer om de lessen op universiteit samen voor te bereiden maar voor de rest staan jullie er alleen voor. Bedankt!!
John!!! (ps foto van de schilderij/foto volgt nog)
-
15 Juli 2007 - 11:11
Teun En Stien:
Lieve Ryanne, wij vinden het fantastisch,dat wij dit allemaal kunnen volgen,een hele andere wereld ,niet waar?
Hier gaat alles z'n gangetje gisteravond je ouders nog ontmoet bij Jan en Jenny was erg gezellig.Voor de komende week succes en blijven genieten! Grotjes Teun en Stien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
